Drukke week
Door: Anouska Wisse
Blijf op de hoogte en volg Anouska
15 April 2013 | Guinea, Conakry
Alweer 1week e half geleden, maar het was een drukke week dat ik niet echt tijd had om iets te schrijven.
Donderdagochtend zijn we vertrokken met zn 4en naar Kassa eiland, je geraakt er met de openbare houten boot. Het is goed dat ik wat frans kan want velen verstaan hier geen engels, ik had ons reddingsvesten geregeld en vervoer, just me de prijs van de boot wat verwarring, ik dacht dat hij 100 per persoon bedoelde (dat is 10euro) en ik ging hier niet mee akkoord, dus discussie, blijkbaar bedoelde hij 20, dus was goed. Toen we toekwamen was het 20 voor de 4 van ons, dat is 50cent voor het vervoer van een halfuur! Voor ons zeer goedkoop :)
Daar toegekomen vroegen we de weg naar het strand want het was ons plan om in een hangmat op het strand te slapen. Onderweg naar het strand in door dorpje gelopen en overal kindjes die naar ons komen, dan op het strand toegekomen maar het was vuil want overal plastiek en schoenen. Ik had er al geweest en wist dat er verder een zeer mooi strand was. Dus wij de kustlijn beginnen volgen, maar er waren rotsen zodat we wat inland moesten, maar we zagen nog steeds de zee. We hebben zo ong 1u30 rondgelopen door dorpjes, onze rugzak, mega warm en toen kwamen we op het strand. MAAR het was gewoon ophetzelfde strand als waar we begonnen waren! Kmeen dak et ging krijgen, op het moment zelf niet zo leuk, maar nu is het wel grappig. Dus gewoon in een grote cirkel gelopen. Toen hebben we de weg gevraagd en is er iemand meegelopen en na 10min waren we er. Mega mooi en er was daar niemand, gewoon ons private strand. Toen onze hangmatten opgehangen (er had nog nooit iemand van ons 4 in een hangmat geslapen, laat staan 1 in de bomen gehangen. Maar het is toch redelijk gelukt. Dan savonds kampvuurke gemaakt en gaan slapen, maar we waren nogal bang in de hangmatten en nie echt geslapen, je ligt da in open lucht meje muskietennetje en je hoort vanalles en je weet nie wa het is en er kan da gelijk wie rondlopen of wa gebeuren we zijn op een eiland en kennen er niemand, dusja vroeg opgestaan om dan weer van goe weer te genieten en tegen de middag teruggekeerd en via dorpje gelopen wa me de kinderen gespeeld en tegen de avond waren we terug. Twas een zeer leuk weekend.
Dan zaterdag terug werken, op de afdeling hebben ze wat fotos getrokken van ons met de patienten. Wat zeer leuk is want de meeste patienten die er zijn kennen we zeer goed en het is een leuke herinnering. Met de patienten gaat het zeer goed, Tene, de vrouw die verbrand was aan hals en hand gaat het goed, haar wonde was geinfecteerd maar is ondertussen al terug voorbij. Ze lacht en praat met de andere patienten. Mamedou, de jongen van 13 die verbrand was aan gezicht en hand, is momenteel in het hope center maar komt elke 2 dagen terug voor zn wondzorg, ook met hem gaat het zeer goed. We hebben voorlopig veel kinderen van rond de 7jaar en ze zitten da al paar weken in kleine kamer en worden soms wa te wild, dan moeten we hen proberen bezig te houden en ze vinden het leuk als we hun nagels lakken, ze vinden da de max. Of dansen op muziek van de gsm, met ballonnen spelen, kleuren. Veel meer is er ook niet en s’avonds heb ik samen met een andere vpk de kinderen meegenomen naar deck 7 (hier komen ze normaal enkel van 14u30-15u30, samen met alle patienten) om hen daar wat te laten rondlopen, het was zeer leuk want ze hadden er alle ruimte en konden er goe rondlopen.
Deze week zijn we ook begonnen het opereren van de liesbreuken, elke dag 5pt die worden geopereerd, dus het is weer wat drukker. Volgende week beginnen ze met het opereren van de schildklieren. Ook hebben we een paar zaken die niet altijd goed gaan, zo was er deze week een jongen van 11 die grote tumor in hals-rug heeft maar op de rx was er te zien dat de tumor in zn longen zit dus kunnen ze het niet opereren want dan moeten ze de long weghalen en dit is hier nu niet echt ideaal. Maar ze sturen zn fotos door naar Amerika om ze beter te kunnen bestuderen en zien dan verder. Ook had ik even geleden een jongen met soort tumor op zn poep en hij moest ong 3weken wachten op de resultaten van zn biopsie en blijkbaar was het kwaadaardig, dan opereren ze niet dan sturen ze de jongen gewoon naar huis zodat hij daar kan sterven L er komt dan van Mercy ships wel een vpk die hen hierbij wat helpt, maar toch, mega zielig.
Deze week ook een patient leren kennen met een zeer zwaar verhaal. Toen het oorlog was in Sierra Leone begin jaren 2000 werd hij aangevallen door mannen, ze hebben een hangslot in zijn neus gedaan en zo door zn mond gedaan en op slot gedaan, hij zij dat het imens veel pijn deed! Ook hebben ze hem nog eens bewusteloos geslaan. Toen hij wakker werd was hij hulp gaan zoeken om dat slot uit zijn mond-neus te krijgen, maar pas na een week ofzo hebben ze het in een ziekenhuis kunnen verwijderen! Omdat het oorlog was is zn familie op de vlucht geslaan, hij was zn familie toen kwijtgeraakt en heeft ze sindsdien niet meer gezien!! Dus die man is volledig toegetakeld, zn familie kwijt, gewoon alles kwijt… Je kan het je niet voorstellen hoe hij dit allemaal kan overleven, nu is hij bij ons om zijn gezicht te reconstrueren want hij ziet er niet echt uit. Het is gewoon het zieligste wadak hier al heb gehoord, zo een levensverhaal en toch nog de moed vinden om verder te leven.
Er zijn er waarschijnlijk zoveel met zo een levensverhaal, soms wil ik het gewoon allemaal niet weten want het is gewoon zo onwerkelijk, je zou gewoon zoveel meer voor iedereen willen doen als je weet hoe moeilijk ze het hebben en het is zo aangrijpend. Je kan het je bij ons niet voorstellen.
Gelukkig kunnen we onze gedachten wat verzetten door mee te gaan naar organisaties die Mercy ships ondersteunt, zoals een weeshuis, kleuterklas en baby resque center .
Dinsdagochtend ben ik naar een kleuterklasje gegaan, toen we daar kwamen begonnen ze te zingen voor ons. Iemand las een verhaal voor, dan erna wat kleuren en dan zingen en dansen, het was echt leuk en ze waren al zo knoddig, allemaal in een uniformpje en hun haar met speldjes. De kleuterklas is daar wel zeer leeg, witte muren, enkel het ABC aan de muur. Maar de leerkrachten verzorgen de kinderen goed en leren hen veel bij.
Donderdag naar een weeshuis geweest, ik was hier al voordien geweest maar die kindjes zijn gewoon te knoddig. Het is zo zalig om met hen te spelen en dom te doen. Ze hadden een nieuw weesje ze was 14 maanden, maar weegt maar 5kilo en is zo magertjes. ( foto van ik en meisje met pruillipjes) Een paar andere kindjes werden ook geadopteerd, wat zeer goed is. Moest het aan mij liggen kzou ze al meepakken ;)
Zaterdagochtend naar het hope center geweest, het is altijd leuk om je patienten terug te zien en wat bij te praten en te spelen. Ze vinden het altijd geweldig om ons te zien.
Zaterdagmiddag ben ik naar het baby resque center gegaan. Hier vangen ze baby’s op die te vondeling worden gelegd door de ouders omdat ze niet voor hun kunnen zorgen. Er zijn momenteel zo een 13 baby’s. Ze worden echt goed verzorgd, krijgen voldoende eten en er zijn voldoende kleren en ze krijgen ook liefde van de vrijwilligers daar. 1 van de baby’s die ik vasthad was pas 2 weken oud en was zo mini! De moeder had het zelf gebracht omdat ze er niet voor kon zorgen. Een ander is gevonden op de spoorwegen, een ander langs het water, die hebben ze dan Mozes genoemd. Ze hebben elk hun verhaal. Hopelijk worden ze allemaal geadopteerd, want een keer dat ze ouder worden is het moeilijker. Dus hier even geweest om alle baby’s te knuffelen J
Vrijdagavond ergens iets gaan drinken en ik ben daar 5 bruggelingen tegengekomen, één van hen hun vader is Europees ambassadeur en ze waren daar 10 dagen op vakantie en trokken met de auto door het land. Het was zo grappig om bruggelingen da tegen te komen wel leuk om weer even vlaams te kunnen spreken. Opdiezelfde avond waar we waren is er altijd een live band en nu was er ook een blinde man die kwam zingen, hij is zo goed, echt te zot, blijkbaar is hij zeer bekend en kan je hem op google vinden. Zeer leuke avond.
Zaterdagavond zijn we naar een foor geweest, met ijscrème, ballonnen, popcorn en kraampjes me eten en drank, optredens, het leek even dat we niet in Afrika waren maar gewoon op Pole Pole :) just da het 5keer groter was. Weer een zalige avond.
Zondag was het een rustig dagje, S’morgens waren er 5 Belgische dames op bezoek gekomen naar het schip. 1 van hen heeft een school opgericht op 4u rijden hiervandaan, zij woont hier al 15jaar samen met haar man. De andere 4 zijn leerkrachten die in de school kwamen werken en dingen bijleerden. Dan in de middag ben ik naar de luchthaven gegaan omdat Tara ( 1van me vriendinnen die ik in Sierra leona had leren kennen) vandaag vertrok en ik ben mee geweest naar luchthaven om afscheid te nemen. Je hoopt dan gewoon dat het niet voorgoed is.
Het was dus weer een zeer drukke week, nog maar 2 weken te gaan en dan ben ik alweer thuis.
Deze week zal het wat rustiger zijn want heb enkel donderdag vrij en dan zal ik terug naar het weeshuis gaan en dan heb ik 4nachten.
Bubaaikes en de groetjes aan iedereen
-
15 April 2013 - 14:08
Luc Dekesel:
dag anouska, dank voor je verhaal
ik heb je 5 verhalen samengerbracht in één groot verhaal, opgefleurd met foto's
super
en jij bent de vedette van het verhaal
proficiat voor uw inzet -
15 April 2013 - 18:02
Mariane :
kan mje reactie al voorstellen op dat eiland tga rap gaan nu ze der ist ter hier eentje al goe aant aftellen en al die kleintjes kan m vooorstellen da ge ze mee wilt nemen zo zielig hé,je bent al goe bruin zie ik je hebt de groetjes van bompa en opa -
15 April 2013 - 19:28
Tante Spook:
meiske je ziet er daar zo gelukkig uit é altijd die lieve mooie smile. We zullen blij zijn als je terug bent maar ergens vind ik het ook heel jammer voor je want je hartje ligt echt daar é. Geniet nog van je twee weekjes en zet die enge verhalen(echt crippy waje schrijft) van je af want aan die ellende kun je echt niks veranderen er enkel zijn voor die mensen en luisteren en voor die kindjes je super knuffels en liefde geven. tot de volgende ly en dikke zoen van chayton. die is al 2 dagen een wipkonijn want heeft van bompa een jumpstick gekregen voor zen verjaardag aja moet zeggen dat hij nu een tiener is en geen klein jongetje meer hahahah -
16 April 2013 - 21:10
Karine:
Hoi meiske,
Wat een verhaal wederom, eerst lachen met jullie eiland-en hangmatten avontuur om erna weer met beide voeten op de grond te komen door die man zijn gruwelstory en triestig dat er sommige patienten uiteindelijk niet geholpen kunnen worden. Gelukkig kunnen jullie die kleintjes toch wat mooie momentjes bezorgen en wat liefde meegeven!
Het klokje tikt snel é meid, nog een kleine 2 weken en je bent er weer, zal voor jou met gemengde gevoelens zijn, maar dit kunnen ze je toch weer niet meer afnemen!! Super trots op je!! :)
Dikke bisou van ons xxx
-
19 April 2013 - 00:09
Ann:
Hallo Anouska,
Schitterend wat je daar allemaal doet Niet alleen de zorg maar vooral de warmte en vreugde dat je er brengt. Moet een hele ervaring zijn. Je verhalen lezen zeer vlot en zijn zeer boeiend.
Het zal serieus aanpassen zijn als je terug komt.
Nog een prettig verblijf daar en geniet nog maar wat van de Afrikaanse warmte!
Dikke knuffel,
Ann
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley