Voorbij de helft - Reisverslag uit Conakry, Guinea van Anouska Wisse - WaarBenJij.nu Voorbij de helft - Reisverslag uit Conakry, Guinea van Anouska Wisse - WaarBenJij.nu

Voorbij de helft

Blijf op de hoogte en volg Anouska

04 April 2013 | Guinea, Conakry

Aloha,

Kzit al voorbij de helft, het gaat hier zo vlug voorbij.

Maandagochtend heb ik een rondleiding gekregen van de oog- en tand kliniek. De patienten die hun tanden laten verzorgen komen niet naar het schip maar naar een andere plaats. De mensen die hun ogen laten nakijken, dit is ook op een andere plaats, maar de operaties zijn wel op het schip. Het was leuk om di teens allemaal te zien, wat je wel heb als je buiten het schip werkt is date r continu mensen staan aan de hekkens die willen geopereerd worden of ze hebben last van iets, maar jammer genoeg is er voor niemand nog plaats, alles is al volboekt.

Dinsdag ben ik begonnen met mijn nachtschiften, in de nacht hebben we elk 10 patienten. Wat we dan moeten doen is mensen die terugkomen van de operaties, hen de pijn medicatie geven en bloeddruk enzo controleren om de paar uur. En dan tegen 6u in de ochtend moeten we de patienten die die dag worden geopereerd voorbereiden en dit is dan dat zee en douche moeten nemen met een ontsmettingsmiddel, ze mogen nog voor de laatste keer drinken en dan wachten ze af tot aan hun operatie.
Op de afdeling hebben we soms airco en dat is dan voor de patienten soms watt e koud, want ze zijn gewend aan een veel warmer klimaat. Ze zitten hier dan met een muts en winterjas of me alle dekens tot over hun hoofd, wel een grappig gezicht.
1 van de patienten die we hadden was een baby van 3 maanden oud, hij had een open gehemelte. Nu is hij geopereerd en ziet alles er goed uit, het enige is dat zijn neusgaten nu veel kleiner zijn en dat hij wat moeilijker kan ademen. Dit veroorzaakt dat vanaf dat hij neerligt hij begint te wenen! Overdag is dit geen problem want dank an de mama met hem rondlopen maar snachts slaapt iedereen en de baby weende de hele nacht door, waardoor de mama dan rondliep met hem, hij viel in slap en als ze hem neerlegde begon hij weer te wenen. Het problem is dat de mama niet kan slapen maar ook de andere 19 patienten worden steeds wakker, want je slaapt met 20 in 1 kamer. Mijn laatste nacht begon hij terug te wenen en ik heb hem dan van zn mama genomen zodat ze wat kon slapen en ik had een rustige nacht en wou met de baby knuffelen J dus ik liep met hem in de gang tot hij in slaap viel en nadien heb ik me halfneergelegd op een bed en hij sliep op men buik met zn armpjes naast me, ik heb zeker een uur zo blijven liggen, het was gewoon te koddig, men armen voelden zo zwaar dat ik ze bijna niet meer kon opheffen, maar hoeveel keer maak je het mee dat je tijdens een nachtshift een baby hebt die op je buik slaapt? Nooit meer. Beste nachtshift ooit :)


Ook terug mijn patient was Tene dat is de vrouw met haar brandwonden aan hals en arm vanaf dat ze 3 dagen oud was. Ze gaat zeer snel vooruit en stapt nu al rond, lacht en praat met de andere patienten, ze is zeer blij met hoe zee r nu uitziet en continu zit ze in haar spiegeltje te kijken. Ze heft ook kunnen bellen met haar familie dat ze het goed stelt. Ze is hier nu al 2 weken, maar heft haar familie al zeker bijna 2 maand niet meer gezien omdat ze van ver is komen reizen om hier te kunnen komen. Iemand die ik hier ken was bij de screening in het land en hij had fotos genomen van haar en haar kinderen. Ik vertelde dat ze bij mij op de afdeling was en hij heeft de foto’s afgeprint en gelamineerd en gisteravond tijdens mijn avondshift is hij ze komen brengen. Toen ze de foto’s kreegs was ze zo blij dat ze begon te wenen en ook ik kreeg tranen in men ogen, ooh twas zo mooi J


Mijn andere patient, de jongen van 13 jaar met zn arm en oog die verbrand was en dir toen ik mijn shift had heel zen bed had ondergebraakt! Hij stelt het zeer goed, is opengebloeid, speelt met de andere kinderen. Hij is echt liefjes. In de middag gaan we altijd naar deck 7 om wat frisse lucht te nemen, dit is eigenlijk gewoon een groot balkon op grote hoogte, deze patient durft het niet te betreden, hij vind het te hoog. Dus ik heb hem dan meegenomen naar de dock waar we dan wat zitten ( praten kan niet want we verstaan elkaar niet, dus alles met gebaren). Dit vond hij wel goed en hij wou er niet meer weg.

Na mijn nachten had ik avondschiften en we hebben zo een 5 kinderen met leeftijd tussen 7-13 jaar, om hen wat bezig te houden hadden we de nagellak bovengehaald, ze vonden het de max om hun en onze nagels te lakken in alle kleuren. Dus nu hebben alle jongens bij ons gekleurde teennagels en vingernagels en met trots tonen ze die aan iedereen, hihi Ook hebben we alle nagels van de vrouwen gedaan, dus iedereen ziet er goe uit bij ons.

Voor de rest had ik rustige nachten en avondschiften, we zijn nu ook terug begonnen met liesbreukoperaties, maar die patienten blijven hier maar 2 nachten en dan zijn ze weg. Dus de enen 10 bedden zijn voor de liesbreuken en de andere 10 zijn voor de patienten die nog recupereren van de brandwonden. Dus nogal wat afwisseling, voorlopig hebben we geen baby’s meer L maar er is hoop, haha

Het voorbije weekend had ik vrij en dan zijn we een weekend weggegaan naar Coyah, dat was zo een 3 uur rijden met het verkeer erbij gerekend. Om er te geraken hadden we eerst een taxi genomen, met 6 in 1 taxi! En dan een minibus naar daar, gewoon een van waarvan er achteraan houten planken liggen waarin je kan zitten, meestal allemaal gepropt op elkaar en het laatste traject hebben we op motor gedaan, zalig eindelijk een fris windje. We logeerden bij een nederlandse vrouw die daar een verblijf openhield om geld in te zamelen voor de locale kinderen. Het was er zeer mooi, het was tussen de Bergen en een rivier, daar toegekomen had zee en lunch voor ons, vissoep, normal mag ik zeer graag vissoep, maar just in mijn soep had ik de kop met ogen en mond en ze hadden er limoen ingedaan waardoor het smaakte dat de soep al 10 dagn oud was! Yekkyyyyy

Dan in de middag hebben we een trektocht gedaan tot boven op de berg, we hadden een gids mee. Dit duurde een uurtje om het te beklimmen maar ik was zo uitgeput en kapot, kmeende da men hart uit me lijf ging springen, je moet wel weten dat ik donderdag op vrijdag nacht had en smorgens om 8u drikt na men nacht zijn we vertrokken naar coyah, ik had dus niet geslapen en ik ben ook niet gewend aan hoogten, tis gewoon mega warm en ik heb gewoon geen conditie J
maar eenmaal boven zeer mooi uitzicht, dan daar wat rondgelopen en terug naar beneden, de aftocht redelijk stijl en kben een paar keer uitgeslierd waardoor men benen er zeer mooi uitzien.
Savonds redelijk lekker gegeten, dan kampvuur en dan geslapen in een tent, niet zo goed geslapen want we hadden geen matras J
Volgende dag dan aan de rivier gelegen en gewoon beetje relaxen, zalig. Dan teruggekomen naar het schip en savonds uiteten gegaan, eten enzo was er zeer goed maar toen we de rekening kregen was die duurder, blijkbaar waren alle drunken duurder geworden dan de prijs die op de kaart stond. Ik vroeg wat era an de hand was en ze zei dat de preizen die op onze menukaart stonden niet de juiste waren! Haha ze vinden dat hier blijkbaar normal en we moesten meer betalen! Mooi niet dus, wij hebben dan zelf onze rekening gamaakt en het juste bedrag gegeven en gewoon wegegaan. En de mensen die er werkten spraken geen engels en de enige die frans kan was ik, dus ik heb alles proberen uit te leggen in men beste frans, maar als je wat bozer bent kan je ineens zeer goed frans praten, hihi
Blijkbaar kom je dit hier veel tegen dat alles ineens duurder is.

Zondag was het pasen en iedereen was opgekleed en er was een zeer lekkere brunch klaargemaakt met eitjes, rode bonen, spek, kliene gebakken patatjes en zeer veel vers fruit, ik heb zoveel gegeten dat ik de rest van de dag niets meer kon eten!

Gisterochtend voor mijn avondshift hebben we hier wat rondgelopen en leuke winkeltjes ontdekt, dus alweer een paar leuke dingen gekocht :) Het is zo zalig om hier gewoon op de markten rond te lopen, het is er druk, veel lawaai, kleurrijk, veel geuren, al interessante dingen en automatisch koop je dan wel iets.

Op donderdag ga ik voor 2 dagen naar een eiland hier en slapen in hangmat, benieuwd hoe dat zal zijn.

  • 04 April 2013 - 19:19

    Mam:

    haha tis betere vissoep van peter é

  • 04 April 2013 - 19:26

    Tante Spook:

    hey meiske
    blij daje je zo amuseerd. Hier ist verschrikkelijk koud echt waar. Moest vanmiddag buitenspel doen en dacht dame oren hingen van me kop vriezen brbrbrbrbr. Maar eventjes denken aan jouw in dat vreemde warme land en tlukt wel weer ze wij moeten hier niet zo klagen. Telkens jouw verhaal lezen is een vat vol emoties die door me heen gaan . Trots om wat je doet , triest dat er nimeer mensne kunnne geholpen worden, en blij te lezen hoe gelukkig je bent daar. Chayton zit nu op de camping met clint maar kga hem vant weekend je verhaal laten lezen. Hij heeft in de praatgroep van school vertelt daje in afrika mensne met grote bulten en rare benen gaan genezen bent hahaha tis maar hoe je het uitlegt hé, hij bedoelt het goed. geniet van je hangmat en tot volgende week love you en ene super dikke kus en dikke mercie voor de mooie foto

  • 04 April 2013 - 22:15

    Karine:

    Hey Anouska,

    Over de helft...je hebt daar 'the time of your liv'e zo te lezen, je verhaal is weer heel interessant, emotioneel en vrolijk! 't Is wel hard maar tergelijkertijd ook dankbaar werk voor jullie. Wanneer ik dit alles hier zo lees begrijp ik toch wel waarom je zo graag nog eens terug wou ;) Geniet van jullie uitstap en slaap lekker in de hangmatten, 'k ben benieuwd!! Moest toch lachen hoor met die viskop in de soep, je hebt daar toch wel een fotoowtje van, hahaha... :)
    Dikke knuffel en zoen van ons en wees voorzichtig é!

    Bubaaikes...K & G xxx

  • 05 April 2013 - 11:12

    Luc Dekesel:

    dag anouska, dank voor de boeiende, aangrijpende en leuke verhalen - ik merk dat je er volop van geniet - doe zo voort - ik lees dolgraag de details over de patiënten - als je mag, breng ook wat foto's mee over hen - groetjes

  • 05 April 2013 - 11:18

    Bert Van Dijk:

    Mooi verhaal en beklijvende gebeurtenissen.
    Succes ermee
    Bert

  • 05 April 2013 - 15:16

    Momin Stéphanie:

    Heylaba meid,

    Ben blij om te lezen dat het zo goed met je gaat en dat je het daar zo leuk vind. Bij ons op het werk missen we je wel (ik toch zeker). Zal blij zijn als je terug bent. Amuseer je nog maar goed. Heb ook wel moeten lachen met die viskop in je soep.
    Nog veel werk plezier.

    Vele lieve groetjes, Stéphanie.

  • 14 April 2013 - 17:32

    Luc:

    anouska, we wachten vol spanning op uw volgend verslag !

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anouska

Actief sinds 12 April 2011
Verslag gelezen: 1062
Totaal aantal bezoekers 58038

Voorgaande reizen:

01 Januari 2016 - 07 Maart 2016

Mijn 3e maal als vrijwilligster bij mercy ships

03 Maart 2013 - 28 April 2013

Mijn 2e trip als vrijwilligster op Afrika mercy

11 April 2011 - 29 Juli 2011

Mijn eerste reis op de afrika mercy

Landen bezocht: