Mijn tweede week in Guinea
Blijf op de hoogte en volg Anouska
19 Maart 2013 | Guinea, Conakry
Deze week heb ik 6 van de 7 dagen moeten werken en weer vanalles meegemaakt.
Maandag had ik een avondshift dit begint van 14u tot 22u30. Ik had 4 patienten;
- Een meisje 18j, het was al de 4e dag na haar operatie. 10 jaar geleden is ze geopereerd aan haar kaak maar kon nu haar mond niet meer sluiten omdat ze haar oef nt deed. Dus nu terug operatie en elk uur moet ze oefeningen doen om haar kaakspieren in beweging te houden.
- Mijn 2e pt was een dame van 52 die volgende dag operatie heeft van de bovenlip, ze heeft daar een klein kankergezwel. Als de patient komt moeten ze zich eerst douchen met een ontsmettingszeep, en krijgen ze een op short. Hierna word hen uitgelegd hoe het toilet werkt en handontsmetting,…
Dan wordt hen uitgelegd wat de opratie inhoud, vanaf dat ze nuchter moeten zijn, wat de operatie inhoud, halfuur voor operatie moeten ze de operatie zone scrubben met ontsmettingszeep. dat ze een Infuus gaan plaatsen, slaperig voelen, nadien opgezwollen,…
Dan komt de dokter nog eens die alles uitlegt en ze moeten dan ook een blad ondertekenen dat ze akkoord gaan met de operatie.
- 3e patient was een vrouw waarvan ze een stuk bot genomen hebben van de heup en in de kaak hebben gestoken. Bij deze patient is de wondzorg en pijnmedicatie dan belangrijk.
De wondzorg is nogal moeilijk soms want je moet een beetje alles zoeken en een steriel veld hebben ze hier niet, dus wordt er heel veel gewerkt met steriele handschoenen. Het vergt eerst wat denkwerk om alles steriel te houden en wat je allemaal kan gebruiken voor de wondverzorging maar nu gaat het al goed.
- 4e patient was een vrouw waarvan oog is dichtgenaaid, want ze had geen oog meer en het was volledig ontstoken.
Als een patient aan zijn mond is geopereerd mag die geen rijst eten, das echt mega ambetant voor hen want elke dag moeten ze rijst eten, nu in de plaats krijgen ze puree en e soort tomatensausje. Dit moet omdat anders de rijst in hun wonde kruipt en alles zo kan ontsteken.
Dinsdag had ik een vrije dag, die dag ben ik verhuist naar een andere kamer want ik zat op deck 2 tussen de machine kamers en kon aan geen kanten slapen. Nu zit ik in een kamer van 6 personen, gezellig druk maar ik slaap nu weer perfect. Die middag zijn we naar Het hope center gegaan, dit is een plaats waar onze patienten naartoe gaan als ze hier worden ontslaan, maar die elke dag moeten terugkomen voor de wondverzorging. Soms wonen die mensen gewoon te ver en dan mogen ze daar verblijven. Ze hebben daar ook een bed en 3 maaltijden per dag. Het is altijd leuk om je patienten terug te zien en te spelen met de kindjes. Ik had wat bellenblazers meegenomen die ik meehad gekregen vanuit Belgie, ze vonden het de max, zowel jong als oud.
Woensdag had ik dagshift, dat is van 7u tot 15u30
- Mijn jongste patient tot nu toe was een Baby van 2 jaar met een hazenlip en open gehemelte. Vandaag moest er een verband verwijderd worden die in zn mondje zit aan het gehemelte.
Het verband was in zn mond vastgenaait met 2 draadjes, die moesten verwijderd worden. We hebben de baby eerst wat pijnverzachtende medicatie gegeven zodat hij ook wat rustiger word, maar dit is niet zo simpel want die medicatie moet je optrekken in een klein spuitje en dit dan in de baby zn mondje spuiten en hopen dat hij het inslikt J Dan heeft 1 van de verpleegkundigen hem in een dekentje gewikkeld zodat hij zn armen niet meer kon bewegen. Dan de ander zn hoofdje vastgehouden en ik heb dan met zaklamp in zn mondje geschenen omdat ze dan zo de draadjes konden zien. Twas echt interessant.
- Mijn 2e pt was een Meisje van 22 die ook hazenlip heeft en werd geopereerd, ze kwam die dag binnen dus moest ik alles uitleggen en haar naar de operatiekamer begeleiden. Das echt zot hoe ze zo lang zo kunnen rondlopen. Door dat het al zo volledig gegroeid is zijn haar tanden in haar mond ook verdraaid. Je kan je gewoon niet voorstellen dat je als jong meisje zo moet rondlopen.
- 3e pt was een Meisje van 22 jaar met wondeaan haar kin en heup, dit omdat ze stuk van heupbot hebben genomen en zo terug in haar kaak hebben gedaan. Wat ik dan bij haar moet doen is gewoon de wondverzorging. En omdat ik ook haar heup moet verzorgen wordt er voor een beetje privacy gezorgd door hulp van gordijnen en niet de gordijnen die wij thuis kennen maar het is een stuk stof die met behulp van magneten aan het plafond wordt bevestigd. (het volledige schip is hier magnetisch, je kan alles ophangen gelijk waar je wilt)
- Mijn 4e pt was een Man die werd geopereerd aan gezwel op zijn rechterkaak (ovale vorm van 15cm lengte en 7 cm breed), die man sprak Frans, hij was zo vriendelijk en zo euforisch. Hij zag het volledig zitten om te worden geopereerd. Deze man sprak ook meerdere talen en zo hielp hij mij om de andere afrikaanse dialecten te vertalen voor mij, zeer handig want zo had ik geen hulp nodig van een vertaler.
- Mijn 5e pt was een Meisje van 6 jaar waarvan ze de amandelen hadden verwijderd, ook had ze een gat in haar gehemelte die ze hebben geopereerd en ook een revisie van haar lip. Ze had wat last van een loopneus en op haar lip had ze steri strips, maar die kwamen los dus moest ik die terug vervangen. Met hulp van een ballon en stickers is dit me gelukt, eerst heb ik alles voorgedaan bij mezelf J is wel grappig hoe je infeite alles uitlegt met je handen en gebaren maakt.
Na het werk was er een dokter van de plastische die een voordracht gaf over zijn werk. Over welke technieken ze gebruiken, de voor en na foto’s,… zeer interessant.
Donderdag had ik terug dagshift.
- Ik had terug het babyke van 2j met zn hazenlip, vandaag mocht hij naar huis. Het enige wat we dan moeten doen is medicatie meegeven, en zeggen dat ze binnen een weekje moeten terug komen. Dan krijgen ze een kaartje mee met data en uur waarop ze terug komen.
- Ook had ik terug de Man van 50 die een gezwel op zijn gezicht had, vandaag is de 1ste dag na zn operatie en hij mag al terug naar huis. Hij was zo blij en bedankt iedereen uitvoerig. Dit geeft je zo een goed gevoel dat je die mensen zo gelukkig kan maken.
- Nu had ik ook een Vrouw van 24 die verbrand was aan hoofd en half linkergezicht . Ze hebben bij haar het littekenweefsel weggenomen en omdat ze haar oog niet meer kon sluiten hebben ze 2 oogleden gemaakt met huid van haar nek zodat ze haar oog terug kan sluiten.
- Ook had ik een jongetje van 13 die een gezwel op zijn stuit heeft, ze hebben hiervan een biopsie genomen om te zien of het kwaadaardig is of niet. Het afwachten van de resultaten duurt 3 weken! Dus hij is hier nog zolang, maar 2keer op een dag moeten we zn gezwel verzorgen want het is steeds nat door wondvocht. Hij kan niet op zn poep liggen ofzo en ligt continu op zn buik in bed want vanaf dat hij erop zit doet het mega veel pijn, wel zielig.
Na mijn shift was het fire drill, dit is donderdag om de 2 weken. Er gaat hier dan een alarm af en dan moet je naar je post gaan moest er een brand zijn. Als verpleegkundige moet je naar de eetzaal, dit omdat ze verpleegkundigen nodig hebben moesten er gewonden zijn en nadien moet je buiten het schip staan en daar staan er dan allemaal mensen met een geel petje en een bordje in hun handen en dan moet je je gaan aanmelden bij hen en mag je een halfuur in de hitte buiten gaan wachten totdat iedereen geteld is. Moest ik dit moment op de afdeling zijn dan moet ik een kaart invullen van al mijn patienten en zeggen of ze kunnen stappen of dat ze hulp nodig hebben om verwijderd te worden van het schip. Infeit is dit wel een goede oefening omdat je zo dan wel weet wat je moet doen in geval van, maar elke 2 weken is wel een beetje te. Erna ben ik dan even naar het zwembadje gegaan om wat af te koelen J
Vrijdag had ik terug dagshift en een paar bekende patienten zoals;
- Mijn patiënte van 22 met stuk bot in kin, het is leuk dat je een paar dagen dezelfde patienten hebt, zo leer je ze een beetje kennen en weet je wat ze bedoelen met juist een beetje hulp van gebaren.
-De andere patienten waren een beetje dezelfde maar niets speciaal dat ik kan vertellen.
S’avonds zijn we naar Guinea gardens geweest, dat is een restaurant waar je buiten kan zitten en om 20u is er een live band die salsa muziek speelt en zingt. Ik denk dat we er met een stuk of 40 van mercy ships waren, mega gezellig. Het eten was er zeer lekker en tegen 21u begon iedereen te dansen, de 1 al beter dan de ander. Om 22u moesten we jammer genoeg terugkeren want we hebben een avondklok van 22u30. Het is wel voorlopig niet meer gevaarlijk en de demonstraties zijn momenteel gestopt, dus we mogen al wat meer en verder buiten het schip gaan.
In het weekend had ik terug 2 dagshiften
- Een patiente van 52 die een kankergezwel had op haar bovenlip, die hebben ze weggenomen. Tijdens de operatie hebben ze gezien dat de binnenkant van haar mond ook aangetast was en ze hebben veel alles kunnen wegnemen. Het enige gevolg is dat de helft van haar lip is dichtgenaaid waardoor ze haar mond maar een cm kan openen en zo moeilijk kan eten of drinken. Voor haar zullen ze kijken of ze kan verdergeholpen worden met radiografie om de kankercellen weg te doen, maar hoe en waar ze dit zal doen weet ik niet, ze moet hiervoor dinsdag terugkomen naar het schip met haar man.
- De ene vrouw van wie we het littekenweefsel hadden weggenomen op haar gezicht vroeg aan mij wanneer we haar hoofd gingen doen. Op haar hoofd heeft ze een groot litteken. Dit staat niet in haar dossier genoteerd dat we dit gingen doen en ze zij dat we dit hadden beloofd dus toen de dokter kwam heeft hij haar uitgelegd dat ze dat niet kunnen verhelpen want de recovery alleen al duurt zo een 2 jaar en met dat dit niet kan opgevolgd worden door ons kan dit niet. Ze was hier wel down van en is nogal een beetje depressief. Haar moeder is ook bij haar want zij zorgt voor haar baby van 1 jaar terwijl ze recupereert. En de baby moet bij de patiënt zijn want ze geeft hem borstvoeding.
- De andere pt die ik had zijn dezelfde als deze week en die waren nog steeds ok en tevreden.
S ’avonds zijn we naar Chakka wakka beach gegaan om te “bbq” en, het was zoals het strand bij ons behalve dat je er niet op je blote voeten kunt lopen, overal vuilte, glas, plastiek,… en je veel bekijks hebt van de lokale bewoners.
We hadden 1 soort vlees en dat hebben we dan in een taco gedaan, was mega lekker. Zo een 100 meter verder stond er een kraampje waar mensen drank verkopen, we mochten van hen ook hun olielampen gebruiken want om 19u30 was het al donker. De zonsondergang was super mooi en het is zo zalig dat het gewoon warm blijft s ’avonds en dat je in je T shirt kan zitten. Het was een mega leuke avond. Zondag na men shift nog even naar het zwembad en dan kaartspel gespeeld “ dutch blitz” en erna filmpje bekeken.
Het was weer een leuke week die is voorbij gevlogen! Deze week ben ik al wat meer gesetteld en begin ik de andere mensen wat beter te kennen. Ik begin me al een klein beetje thuis te voelen, maar ik vergeet het koude belgenlandje niet ;)
Enkele weetjes:
- In Afrika worden er ongeveer 2000 talen gesproken, de dialecten zijn dan nog niet meegeteld. Dus probeer dit maar eens allemaal te verstaan. Op de afdeling werken we dan ook met vertalers (mensen die in Conakry werken en die elke dag komen werken aan boord) Ook zijn verstaan niet alle dialecten dus heb je heel veel dat je iets vraagt aan een patiënt via de vertaler, die vertaler zegt het dan tegen een andere patiënt en die patiënt vertaald het dan voor mij patient, dus het kost soms nogal wat tijd om iets gedaan te krijgen en privacy heb je hier niet echt.
- Momenteel hebben we 6 baby’s op onze afdeling. Ms 2 die patient zijn en de andere zijn er omdat de moeder die patient is, hen nog borstvoeding heeft. Dus vanaf dat je kan, neem je eentje op je arm tijdens je werk of speel je er een beetje mee, zalig. Sommige verpleegkundigen binden ze op hun rug, maar da moet ik nog een keer proberen.
- Het werk voelt hier echt niet als werken, er is zo een ontspannen sfeer, je speelt spelletjes met de patienten of er word gedanst, je bent met 5 andere verpleegkundigen in dezelfde kamer dus je wordt onmiddellijk geholpen als er iets is.
- In 5 sec ben ik van mijn kamer in de kleedkamer
In 40 sec ben ik van mijn kamer op mijn werk!! J
da is gewoon ideaal.
- 1 van de dokters komt van zuid-Afrika en spreekt zuid afrikaans met me, is wel grappig.
Dan één van de andere dokters leert zuid afrikaans en zegt dan van die grappige dingen tegen met in het Zuid –Afrikaans en hij vraagt ook steeds om dingen te leren in het vlaams.
- Elke dag komen de dokters toeren en staan ze met 10man rond 1bed en het is hier al zo klein, en dit is dan dokter, iemand die de wonde verzorgd, dokter assistent, fysiotherapeut, hoofdverpleegkundige en dan vertalers en mezelf.
- Ik was van vorige zaterdag naar het strand te gaan zo verbrand dat ik nu al de hele week aan het vervellen ben en terwijl ik dit heb geschreven alweer 10cm2 van mijn vel heb afgetrokken, haha
- Maandag en dinsdag waren mijn ogen mega gezwollen en dit waarschijnlijk omdat ik aan men voorhoofd verbrand was en het was opgezwollen en dit water is dan naar beneden gezakt, kzag er echt uit als avatar ventje, daarom de bril op de foto’s J
-
19 Maart 2013 - 21:57
Mariane:
der ga hier terug eentje mega blij zijn dat zn belle blazers goedgekeurd zijn je hebt weer een fantastisch verhaal geschreven als we het lezen genieten we mee met je!
dikke knuf -
19 Maart 2013 - 23:21
Nathaly:
Hihi geen foto zonder bril? Super wat je daar doet. Xxxx -
20 Maart 2013 - 04:31
Wisse Stefaan:
ewel nouske ik heb je verslag aandachtig gelezen !!! het is nu 4 u in de morgen , want moet gaan werken , sta met de vroege schift. en heb het met plezier gelezen !!! wat jullie allemaal doen voor die mensen is om trots op te zijn !!! soms hebben de mensen de middelen niet , om tot bij jullie te komen , en ook voor ze te verstaan ! en toch doen jullie er alles aan voor ze te helpen !!! je peter is wel benieuwd naar de foto's !!! nog vele groetjes van tante katia en je peter stefaan !!! vele knuffels en een dikke zoen xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
20 Maart 2013 - 09:58
Luc Dekesel Mercy Ships:
dag anouska, dank voor je zeer uitgebreid verslag - boeiend en precies - ik lees zeer graag je concrete beschrijvingen over de patiënten, want het is dat vooral dat onze 25.000 schenkers willen horen : het wonder dat jullie met hun steun verrichten - proficiat = doe zo verder, en bescherm je goed tegen de zon -
22 Maart 2013 - 17:14
Barbarita:
Heyla,
Super om te lezen hoe goed je het daar stelt! Kben toch wel klein beetje gezond jaloers :-)
Geniet van alles!
Geef die kindjes maar veel liefde, want dit zullen ze voor altijd onthouden!
Tot het volgend verslag.
XXX -
24 Maart 2013 - 09:56
Kathleen :
Dag,dag Anouskawisse
Fantastisch wat je daar doet.
Ben stiekem jaloers....
Wie weet .....
Groetjes vanuit het witte Uitkerke
Van de C viertjes en de Udeetjes -
04 Mei 2013 - 17:28
De Munter Chris:
beste anouska, ik volg met grote belangstelling je verslagen, wat je taken zijn, wat je meemaakt, hoe je
met de mensen omgaat. (flexibel, creatief, volhoudend) Ik ben zelf 62 jaar, en ben 2,5 jaar geleden nog begonnen met studies verpleging zodat ik in mijn pensioen nog anderen kan van dienst zijn als vrijwilliger. Hopelijk ben ik volgend jaar nog niet te oud om op Mercy Ships te kunnen helpen. Ik wens je het allerbeste in je werk en kijk uit naar je inspirerend relaas.
Groetjes van CHRIS DE MUNTER uit België
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley